به گزارش مشرق، شیخ احمد جام نامقی سنی‌مذهب در سال ۴۴۰ (ه ق) در قریه نامق (نامک) از شهرستان ترشیز (کاشمر) چشم به جهان گشود. وی ملقب به شیخ‌الاسلام که گاهی به «ژنده‌دل» و «شیخ جام» و «پیر جام» نامیده می‌شود. از بیست و دو سالگی، تحول روحی در وی به وجود آمد و در انزوا به عبادت و کسب علم و شریعت پرداخت. چهل ساله بود که از عزلت کوهستان بیرون آمد و به وعظ و ارشاد خلق پرداخت. طریق او تا حدی همان طریقه شیخ‌الاسلام هرات، امر به معروف و نهی از منکر بود. از شیخ احمد آثاری به یادگار مانده است که برخی از آن‌ها عبارتند از: رساله سمرقندیه، اُنس التائبین، مفتاح الجنات، بحارالحقیقه، روضةالمذنبین و دیوان اشعار و ...
شیخ احمد در ابیات مختلفی ارادت خود را به اهل‌بیت(ع) و سید و سالار شهیدان نشان داده است که قسمت‌هایی از اشعار وی را به صورت گزیده‌ای در ادامه می‌آوریم.
دلا گر تو رضای خدای جویانی
به انبیای گرامش، قرین ایمانی
خصوص ختم رسل، شاه انبیاء، احمد
که گشت خاک کَفش، زین عرش رحمانی
دگر طریق همه، پیش او بسته می‌باشد
به جز طریق وی و آل صحب نورانی
علی عالی اعلی و باب شهر علم
که زو گرفت جهان رونق مسلمانی
به خلق و خوی حسن، آن شه زمین و زمان
که گنج معرفتی بود در خدا خوانی
به آتش جگر خسته حسین شهید
که خاک درگه او بود آب حیوانی
به حرمت تن زار ضعیف زین عباد
که می‌گریست ز غم همچون ابر نیسانی
****
جهان پر درد می‌بینم دوا کو
دمی خوبان عالم را وفا کو
بهشت عدن را بتوان خریدن
و لیکن خواجه را در کف بها کو
سراسر جمله عالم پر ز حُسن است
ولی حُسنی چون یوسف در کجا کو
سراسر جمله عالم پر یتیم‌اند
یتیمی در عرب چون مصطفی کو
سراسر جمله عالم ز شیرند
چونحیدر ابن عم مصطفی کو
سراسر جمله عالم پر شهیدند
شهیدی چون حسین کربلا کو
سراسر جمله عالم پر امامند
امامی چون علی بن موسی الرضا کو
